رایانه های زیستی بر پایه مغز طی 10 سال هوش مصنوعی را متحول خواهند کرد

۸۶ میلیارد نورون در یک مغز متوسط، تنها به ۲۰ وات انرژی برای کار کردن نیاز دارند؛ تقریبا همان اندازهای که یک لامپ الئیدی مصرف میکند.
در سال ۲۰۲۱، یک ظرف حاوی سلولهای زنده مغز انسان یاد گرفت چگونه بازی «پونگ» مربوط به کلوپهای دهه ۱۹۷۰ را انجام دهد. تنها پنج دقیقه طول کشید تا این مجموعه از نورونها که «دیشبرین» نامیده میشود، یاد بگیرد چگونه پدال را حرکت دهد و توپ را بزند و این نخستین باری بود که یک شبکه عصبی پرورشیافته در آزمایشگاه توانست یک فرمان محولشده را بهصورت هدفمند انجام دهد.
پژوهشگران استارتاپ استرالیایی «کورتیکال لبز» در مقالهای که سال بعد منتشر شد، گفتند این دستاورد نهتنها دیدگاههای تازهای درباره چگونگی عملکرد مغز ارائه کرد، بلکه میتواند برای آغاز عصری جدید از رایانههای زیستی فوقهوشمند بستری فراهم کند که قادر به اندیشیدن مانند انسان باشند.
کورتیکال لبز از دیشبرین نه بهعنوان هوش مصنوعی، بلکه بهعنوان «هوش واقعی» یاد کرد. زیسترایانهها با ترکیب نورونهای واقعی با سختافزار، با وجود آنکه تنها به انرژی کمی نیاز دارند، این توانایی را دارند [آن دسته از مشکلات و] تکالیف عمومی را حل کنند که سامانههای کنونی هوش مصنوعی با آنها دستوپنجه نرم میکنند.
صدها میلیون سال تکامل، مغز انسان را از نظر مصرف انرژی بهشدت کارآمد کرده است. ۸۶ میلیارد نورون در یک مغز متوسط، تنها به ۲۰ وات انرژی برای کار کردن نیاز دارند؛ تقریبا همان اندازهای که یک لامپ الئیدی مصرف میکند.
در مقابل، ساختار ناکارآمد سامانههای کنونی هوش مصنوعی سبب میشود حتی وظایف ساده نیز به مقدار عظیمی انرژی نیاز داشته باشند. به عنوان مثال، تشخیص چهره برای یک هوش مصنوعی هزاران برابر بیشتر از زمانی که یک انسان بهسادگی چهرهای را تشخیص میدهد، انرژی مصرف میکند.
یک هفته پیش از آنکه مقاله دیشبرین در مجله «نورون» (Neuron) منتشر شود، شرکت اوپنایآی، چتجیپیتی را راهاندازی کرد. این چتبات هوش مصنوعی بهسرعت به پدیدهای تبدیل شد که رکورد رشد تعداد کاربران را شکست و تمرکز کل صنعت فناوری را به سوی هوش مصنوعی تغییر داد.
بر اساس براوردهای شرکت «دیلویت» (Deloitte)، از آن زمان مصرف جهانی انرژی برای هوش مصنوعی ۱۰ برابر افزایش یافت و انتظار میرود این نرخ رشد دستکم تا سال ۲۰۳۰ ادامه پیدا کند.
منبع: ایندیپندنت فارسی