اسید معده قدرت حل فلزات را دارد اما چگونه به بافت خود آسیب نمی زند؟
معده ما حاوی اسید هیدروکلریک است، یک ترکیب شیمیایی بسیار خورنده که می‌تواند برخی از فلزات را حل کند و وجودش در هر جای دیگری از بدن خبر بدی به حساب می‌آید.
هدف این اسید ایجاد محیطی مناسب برای فعالیت آنزیم‌های گوارشی به منظور هضم غذا و از بین بردن باکتری‌هاست. اما با وجود قدرت تخریب‌گری این اسید، چرا بافت معده خود ما را از بین نمی‌برد؟
پاسخ در یک ماده ژل‌مانند و چسبناک به نام مخاط (موکوس) نهفته است که توسط غدد موجود در بدن تولید می‌شود.
این ماده نقش‌های حیاتی مختلفی در بدن دارد و عمدتاً برای محافظت از بافت‌های حساس در برابر آسیب‌ها، میکروب‌ها و مواد شیمیایی طراحی شده است. مقدار زیادی از این مخاط، معده را در برابر اثرات اسید محافظت می‌کند.
این مخاط از عناصری به نام موکین‌ها تشکیل شده است که محیط معده را لغزنده و مقاوم در برابر هضم می‌کنند.
در واقع موکین‌ها با یکدیگر ترکیب می‌شوند و دو نوع مخاط در معده ایجاد می‌کنند: یکی برای تشکیل یک لایه ضخیم و چسبناک که به دیواره معده متصل می‌ماند و دیگری برای تشکیل یک لایه شل و ژل‌مانند که آزادانه حرکت می‌کند.
اسید معده اگر فرصت پیدا کند بافت‌های بدن را هضم خواهد کرد، اما خوشبختانه این اسید توسط سلول‌های جداری که در چین‌های مخاطی معده قرار دارند مهار می‌شود و نمی‌تواند راهی به بیرون پیدا کند.
زمانی که اسید ترشح می‌شود، محیط داخل معده به شدت اسیدی می‌شود. این اسید اما با دیگر ترشحات معده مخلوط می‌شود و در نهایت شدت اسیدی بودن آن کاهش می‌یابد.
مخاط جداره به عنوان یک مانع فیزیکی عمل کرده و اسید را از دیواره معده دور نگه می‌دارد. علاوه بر این، مخاط دیواره حاوی بیکربنات هستند که می‌تواند اسید را خنثی کند.
اگر به دنبال بهترین پزشک برای درمان بیماری های گوارشی خود در تهران هستید لازم است به مطب دکتر رستم خسرویانی متخصص بیماری های داخلی، گوارش، کبد، اندوسکوپی، کیسه صفرا، لوزالمعده، دیابت، آندوسکوپی فوقانی و تحتانی دستگاه گوارش، نوار قلب مراجعه نمایید.
۰۹۹۰۵۷۰۰۰۵۶</div>
