چرا بعضی ها همیشه دیر می رسند
ناتوانی در مدیریت زمان بیش از آنکه مشکلی رفتاری و ناشی از بی‌مسئولیتی باشد به اختلال عملکردی مغز بازمی‌گردد.
دیر رسیدن همیشگی اغلب نشانه تنبلی یا بی‌مسئولیتی تلقی می‌شود، اما متخصصان معتقدند عارضه‌ای به نام «کورزمانی» (Time Blindness) می‌تواند علت اصلی این رفتار باشد.
به نوشته فاکس نیوز، کورزمانی به‌معنای ناآگاهی از زمان نیست، بلکه به ناتوانی در برآورد و مدیریت صحیح زمان اشاره دارد. این اختلال باعث می‌شود افراد نتوانند به‌درستی تشخیص دهند یک فعالیت چقدر زمان خواهد برد، در نتیجه برنامه‌های روزمره‌شان به هم می‌ریزد و بهره‌وری کاهش پیدا می‌کند. افراد دچار این عارضه ممکن است موعدها را از دست بدهند، در تغییر فعالیت‌ها دچار مشکل شوند، یا مدت انجام کارها را کمتر از میزان لازم برآورد کنند‌ــ که در نهایت به استرس، ناامیدی و حتی آسیب به روابط اجتماعی منجر می‌شود، به‌ویژه اگر رفتار آن‌ها بی‌احترامی یا بی‌مبالاتی تلقی شود.
ویژگی اصلی کورزمانی ناتوانی در تخمین فواصل زمانی است. افراد مبتلا به آگنوزیای زمانی یا ادراک‌پریشی زمان (نام دیگر این اختلال) معمولا نمی‌دانند چقدر زمان گذشته یا چقدر باقی مانده است، و این موضوع باعث دیر رسیدن یا از دست دادن کامل درک زمان، به‌ویژه هنگام تمرکز عمیق می‌شود.
علت کورزمانی چیست؟
کورزمانی مشکل در عملکرد اجرایی مغز تلقی می‌شود. عملکرد اجرایی مهارت‌های ذهنی مانند حافظه کاری، انعطاف‌پذیری شناختی و کنترل بازداری را شامل می‌شود که برای برنامه‌ریزی، حل مسئله و سازگاری با شرایط جدید ضروری‌اند. این اختلال بیش از همه با اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی (ADHD) مرتبط است که قشر پیش‌پیشانی و مخچه را که در پردازش زمان نقش دارند، تحت تاثیر قرار می‌دهد.
کورزمانی همچنین ممکن است در افرادی مبتلا به اوتیسم، اختلال وسواسی‌ـ‌جبری (OCD)، افسردگی، اضطراب، آسیب‌های مغزی، بیماری پارکینسون یا ام‌اس دیده شود. اگرچه این اختلال در کتاب راهنمای تشخیصی اختلال‌های روانی ثبت نشده است، ناتوانی در درک و مدیریت زمان یکی از معیارهای تشخیص اختلال کم‌توجهی‌ـ‌بیش‌فعالی عنوان شده است.
منبع: ایندیپندنت_فارسی
