وقتی یک رابطه عاطفی تمام می شود چه بر سر مغزمان می آید؟

سایت برترین ها

خیلی از ما شکست عشقی را تجربه کرده‌ایم. لحظه‌ای که دنیا برایمان تاریک می‌شود، غمگین هستیم و دیگر هیچ چیز مثل قبل نیست. شاید از بیرون هیچ تغییری در ما دیده نشود، با این حال درونمان غوغایی برپاست. اما چه اتفاقی در بدن ما می‌افتد که جدایی این‌قدر برایمان دردناک می‌شود؟

امیلی مشبرن، متخصص روان‌درمانی و آسیب‌های عاطفی، توضیح می‌دهد که شکست عشقی نه‌تنها از نظر احساسی، بلکه از نظر روانی و حتی جسمی نیز بر ما تاثیر می‌گذارد. او می‌گوید: «وقتی یک رابطه تمام می‌شود، احساساتی مثل طرد شدن، اندوه و آسیب‌پذیری بروز می‌کند. این احساسات طبیعی هستند، اما کنار آمدن با آن‌ها در جریان زندگی روزمره، کار آسانی نیست.»

به گفته دکتر سابرینا رومانوف، روان‌شناس بالینی و استاد دانشگاه، شکست عشقی از نظر ذهنی و جسمی تاثیری مشابه با از دست دادن یک عزیز دارد. از لحاظ تکاملی، انسان‌ها برای بقا به ایجاد پیوندهای عاطفی قوی نیاز دارند. در گذشته، بودن در کنار دیگران تضمین‌کننده امنیت بود، زیرا تنها ماندن می‌توانست به معنای خطر و حتی مرگ باشد.

رومانوف می‌گوید: «وقتی یک رابطه‌ی عاطفی عمیق به پایان می‌رسد، سیستم عصبی ما دچار اختلال می‌شود و ما احساس تنهایی، طرد شدن و رهاشدگی می‌کنیم. در دوران باستان این احساسات می‌توانستند حکم مرگ داشته باشند.»

کنار آمدن با این غم عاطفی از نظر ذهنی کار دشواری است. مشبرن توضیح می‌دهد: «پایان یک رابطه یعنی از دست دادن بخشی از زندگی که برای مدتی به آن خو گرفته بودیم. پیدا کردن تعادل جدید و سوگواری برای گذشته، چالش بزرگی است.»

او می‌گوید که شکست عشقی می‌تواند علائم فیزیکی مختلفی از جمله حملات اضطرابی، تغییر در الگوی خواب و تغذیه، مشکلات گوارشی و احساس خستگی ایجاد کند. این علائم جسمی اغلب با مشکلات روحی همراه می‌شوند و باعث می‌شوند که شکست عشقی از هر دو نظر، هم ذهنی و هم جسمی، فرسایشی باشد.

به گفته رومانوف افراد اغلب غم ناشی از جدایی را در جسم خود نیز تجربه می‌کنند. این می‌تواند شامل بی‌قراری روان‌حرکتی و تحریک‌پذیری باشد، حالتی که در آن فرد دچار نوسانات فعالیت مغزی مانند بی‌تابی، تکان دادن مداوم دست و پا، تند صحبت کردن یا برعکس، کُندی و کم‌تحرکی می‌شود.

او همچنین توضیح داد که برخی افراد ممکن است با تغییرات هورمونی، ریزش مو، کاهش یا افزایش وزن و کاهش تولید دوپامین روبه‌رو شوند. او می‌گوید: «این علائم می‌توانند آن‌قدر شدید باشند که فرد احساس کند در یک چرخه‌ گیر افتاده است و نمی‌تواند از آن خارج شود.»

مرکز مشاوره گروه همراه
دکتر مریم خدابخشی – دکتری روانشناسی