رابطه پیچیده ایلان ماسک با پدرش!
روزنامه لیبراسیون فرانسه در مطلبی که روز دوشنبه ۱۷ فوریه (۲۹ بهمن) منتشر شد با پدر ایلان ماسک، ثروتمندترین فرد جهان مصاحبه کرده است.در ادامه رابطه پیچیده او با پسرش به عنوان ثروتمدترین فرد جهان را می خوانیم.
نام او «اِرول» است. رنگ پوست او همانند آینه‌ای است که گذشته‌اش را بازتاب می‌دهد. او مردی ۷۸ ساله با ظاهری آراسته است. او در حقیقت یک سفیدپوست ثروتمند اهل آفریقای جنوبی است که بیش از حد در معرض آفتاب قرار گرفته است.
مردمان شهر محل اقامت او عمدتاً از قوم آفریکانر هستند و چنان به نظر می‌رسد که گویی در همان دوران خونین آپارتاید منجمد شده باشند.
لیبراسیون در توصیف رفتار او می‌نویسد که او فردی به ظاهر آرام، اما در عین حال گیج‌کننده است. ابتدا، لبخندی که همچون یک شکاف از دو پهنای صورتش به گوشه‌ها کشیده می‌شود، او را شبیه به شخصیت‌های منفی فیلم‌های هالیوودی می‌کند. اما سپس خنده‌ای باوقار و سرد بر چهره‌اش ظاهر می‌شود. او در همان اول کار گفت که «هر چه ایلان انجام می‌دهد، من قبلاً انجام داده‌ام»، گویی او از اینکه همزمان می‌تواند پسرش را تحقیر کند و خودش را مطرح سازد خیلی خوشحال است. روشی که به نظر او در آن خبره است.
او در روایت‌گری و تعریف از خود کم نمی‌آورد و با مهارت تمام از پیشرفت اجتماعی خود می‌گوید. ارول ماسک گفت: «من در یک آپارتمان یک خوابه در ژوهانسبورگ و در فقر شدید بزرگ شدم. مادرم یک مهاجر انگلیسی و پدرم یک سرباز سابق اهل آفریقای جنوبی بود. سپس چند سالی با مادرم در انگلستان زندگی کردیم و بعد از آن به پرتوریا نقل مکان کردیم و در همانجا تحصیلاتم را ادامه دادم. دانش‌آموز بسیار خوبی بودم و بعدها تبدیل به یک مهندس عالی شدم.»
این همان شایستگی بود که او به خودش می‌بالد و تفاوت میان طبقه اجتماعی‌اش با پسر بزرگش یعنی ایلان را نشان می‌دهد. حال آنکه پسرش به لطف موفقیت‌های پدر،«در یک خانواده بسیار ثروتمند» بزرگ شده بود.
ارول ماسک قبل از اینکه از طریق کار در صنعت معدن ثروتمند شود، بین سال‌های ۱۹۷۲ تا ۱۹۸۳ مشاور شهرداری پرتوریا بود. او می‌گوید: «من اولین نسلی از بریتانیایی‌تبارهایی بودم که بعد از سی سال در این سمت انتخاب می‌شد، پاسخ مثبت گرفتن از سوی آفریکانرها سخت بود، اما من خیلی فعال بودم.»
آنطور که خودش ادعا می‌کند، به نظر می‌رسد که او «مخالف ظلم‌های آپارتاید» بوده است. او در آن زمان برای حذف امتیازات تبعیض‌آمیز سفیدپوستان در «پارک‌ها و اتوبوس‌ها» تلاش می‌کرد. البته این نقش به سختی قابل تایید است.
منبع: یورونیوز
