برخی از داروهای ضد بارداری هورمونی ممکن است خطر سکته ی مغزی و حمله قلبی را افزایش دهند.

سایت برترین ها

یک پژوهش 11 ساله نشان می دهد که BMJ منتشر شده است، از بیش از 2 میلیون زن در دانمارک نشان داده است که گونه های ویژه ای از داروهای ضد بارداری هومورنی بیشتر سبب حمله های قلبی و سکته مغزی می شوند.
در حای که خطر کلی کم است، پژوهشگران تعیین کرده اند که کدام داروهای ضدبارداری هوذمونی به طور بالقوه خطرناک تر از سایرین هستند.
داروهای ضدبارداری هورمونی می توانند بر لخته شدن خون تاثیر بگذارند که منجر به حمله های قلبی و سکته ی مغزی می شود.
به نظر می رشد داروهای ضد بارداری ترکیبی غیر خوراکی مانند حلقه واژینال و چسب ضد بارداری بیشترین خطر را دارند.
قرص های ترکیبی شایع ترین روش های پیشگیری از بارداری در این پؤوهش هستند و با دو برابر خطر حمله ی قلبی و سکته مغزی همراه بودند قرص های پیشگیری از بارداری فقط حاوی پروژسترون خطر اندکی در برداشتند.
تنها قرص پیشگیری از بارداری که با افزایش خطر مرتبط نبود، کویل هورمونی بود.

شایان ذکر است که این یک پژوهش مشاهده ای است، بنابراین نمی توان در مورد علت و معلول نتیجه گیری قطعی کرد. پژوهشگران همچنین نمی توانند این احتمال را رد کنند که سایر عامل های اندازه گیری نشده ممکن است بر نتیجه های آن ها تاثیر گذاشته باشد.
آنها نتیجه می گیرند: اگر چه خطر های قطعی کم بود اما پزشکان باید خطر بالقوه ترومبوز شریانی را در ارزیابی خود از مزایا و خطرها هنگام تجویز روش پیشگیری از بارداری هورمونی بگنجانند.
نسبت بروز سکته مغزی ایسکمیک با استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی با توجه به نوع و مدت زمان مصرف با عدم استفاده به عنوان مرجع.
نسبت بروز انفارکتوس میوکارد با استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی با توجه به نوع و مدت زمان مصرف با عدم استفاده به عنوان مرجع.

برخی از داروهای ضد بارداری هورمونی با سکته‌ی مغزی و خطر حمله‌ی قلبی بالاتر همراه هستند.
پژوهشگران تاکید می‌کنند که خطر مطلق کم است، اما با توجه به استفاده‌ی گسترده از این فرآورده‌ها و جدی بودن این شرایط، آنها می‌گویند پزشکان باید این خطرهای بالقوه را هنگام تجویز آنها در نظر بگیرند.
برآورد می‌شود که تقریبا ۲۵۰ میلیون زن در سراسر جهان از روش‌های پیشگیری از بارداری هورمونی استفاده می‌کنند.
پژوهشگران سابقه‌های نسخه‌های ملی بیش از دو میلیون زن دانمارکی ۱۵ تا ۴۹ ساله را از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۲۱ ردیابی کردند تا دریابند که آیا استفاده از داروهای ضد بارداری هورمونی معاصر خطر ابتلا به سکته‌ی مغزی ایسکمیک و حمله‌ی قلبی را در مقایسه با عدم استفاده افزایش می‌دهد یا خیر.
گونه‌های مختلف پیشگیری از بارداری که شامل شدند عبارت بودند از قرص‌های ترکیبی استروژن-پروژسترون، حلقه‌های واژینال، چسب‌های ضد بارداری، قرص‌های حاوی فقط پروژسترون، دستگاه‌های درون رحمی (IUD)، ایمپلنت‌های زیر پوستی و آمپول ضد بارداری ماهیچه‌ای.
رایج‌ترین قرص ضد بارداری هورمونی- قرص ترکیبی استروژن-پروژسترون- با دو برابر خطر سکته‌ی مغزی ایسکمیک و حمله‌ی قلبی همراه بود، که به معنای یک سکته‌ی مغزی مازاد به ازای هر ۴۷۶۰ زنی است که از قرص ترکیبی به مدت یک سال استفاده می‌کنند و یک حمله‌ی قلبی مازاد برای هر ۱۰ هزار زن در هر سال استفاده.
داروهای ضد بارداری فقط حاوی پروژسترون، از جمله قرص‌ها و ایمپلنت‌ها، خطر کمی بالاتر را به همراه داشتند، اگرچه کمتر از قرص‌های ترکیبی بودند. داروهای ضد-بارداری ترکیبی غیر-خوراکی، مانند حلقه‌ی واژینال و چسب ضد بارداری، خطرهای مرتبط بالاتری داشتند، به‌طوری که حلقه‌ی واژینال خطر سکته‌ی مغزی ایسکمیک را ۲.۴ برابر و خطر حمله‌ی قلبی را ۳.۸ برابر افزایش می‌دهد، در حالی که چسب ضد بارداری خطر سکته‌ی مغزی ایسکمیک را ۳.۴ برابر افزایش می‌دهد.
منبع:bmj.com