از کجا بفهمیم که کودکمان دچار اختلال اضطرابی است؟
بسیاری از افراد خاطرات واضحی از ترس‌های دوران کودکی خود دارند، اما معمولا با گذشت زمان این نگرانی‌ها را پشت سر می‌گذارند. با این حال، برای برخی از کودکان و والدینشان، تشخیص این‌که یک ترس طبیعی است یا در حال تبدیل شدن به یک فوبیا یا اختلال اضطرابی جدی است، دشوار می‌شود.
شاید زمانی که کودک بودید، از هیولاهای زیر تخت، دزدانی که به خانه حمله می‌کنند یا ارواحی که در تاریکی پرسه می‌زنند، وحشت داشتید و این ترس‌ها شما را دچار بی‌خوابی می‌کرد.
ترس‌ها بخش طبیعی از رشد انسان هستند و به‌عنوان سازوکارهای بقا عمل می‌کنند، زیرا به جلوگیری از رفتارهای پرخطر در کودکان و بزرگسالان کمک می‌کنند. اما اگر این ترس‌ها به حدی برسند که ناتوان‌کننده باشند یا عملکرد روزانه را مختل کنند، می‌توانند به‌عنوان یک «فوبیا» یا «اختلال اضطرابی» در نظر گرفته شوند. توماس اولندیک، استاد ممتاز بازنشسته روانشناسی در دانشگاه ویرجینیا تک، که به خاطر کارهایش در حوزه کودکان و نوجوانان شناخته شده است، در این‌باره توضیح می‌دهد.
وندی سیلورمن، مدیر برنامه اختلالات اضطراب و خلقی در مرکز مطالعات کودک دانشگاه ییل و استاد روان‌پزشکی کودک و روانشناسی در دانشکده پزشکی ییل، هشدار می‌دهد که اگر اختلالات اضطرابی و فوبیاها درمان نشوند، کودکان در معرض خطر مشکلات روان‌پزشکی یا جسمی دیگری قرار می‌گیرند که ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد.
مرکز مشاوره گروه همراه
دکتر مریم خدابخشی – دکتری روانشناسی
