آستانه تحمل درد نوازندگان بیشتر از افراد معمولی است

سالها تمرین منظم ساز میتواند در مغز، سپرهای دفاعی عصبی ویژهای در برابر درد ایجاد کند
♦️ پژوهشی تازه نشان میدهد تمرین طولانیمدت موسیقی میتواند مغز را در برابر درد مقاومتر کند و سالها تکرار حرکات ظریف برای نواختن ساز باعث میشود مغز اهالی موسیقی درد را بهشیوهای متفاوت پردازش کند و در برابر آن مقاومتر باشد.
بهطور معمول، درد باعث میشود «نقشه بدنی» مغز، یعنی بازنمایی دقیق بخشهای بدن در مغز که کنترل حرکت و احساس را ممکن میکند، کوچکتر شود. به بیان دیگر، در مغز هر انسان، ناحیهای وجود دارد که به آن قشر حسیــحرکتی میگویند. در این ناحیه، هر بخش خاص مسئول کنترل یا دریافت حس از قسمتی از بدن است: مثلا بخش خاصی برای انگشتان، بخشی برای صورت و…. وقتی فرد دچار درد یا التهاب مزمن میشود (مثلا دستش مدت زیادی درد میکند)، فعالیت بخش مربوط به آن عضو در مغز کاهش مییابد، چون مغز سعی میکند از تحریک بیشتر جلوگیری کند. در نتیجه محدوده عصبی آن بخش کوچکتر میشود و مغز دقت و کنترلش را بر حرکت را از دست میدهد که در نتیجه آن، درد شدیدتر احساس میشود.
به گزارش وایس، در آزمایشی که پژوهشگران انجام دادند، افرادی که اهل ساز نواختن نبودند، پس از القای درد موقت در دست، همین الگو را نشان دادند، اما آنها که سالها سابقه نواختن ساز داشتند، نهتنها چنین تغییری نداشتند، بلکه هرچه ساعات تمرینشان بیشتر بود، درد کمتری احساس میکردند.
به گفته محققان این مطالعه، «مغز این افراد حتی پیش از القای درد هم نقشه دقیقتری از دست داشت و پس از القای درد، این نقشهها کوچک نشدند.»
دانشمندان برای آزمودن این نظریه، به شرکتکنندگان مقدار بیخطری از فاکتور رشد عصبی (Nerve Growth Factor) تزریق کردند؛ پروتئینی که درد موقتی ایجاد میکند، بدون آنکه آسیبی برساند. داوطلبان چند روز با این درد زندگی کردند، در حالی که پژوهشگران با استفاده از تحریک مغناطیسی فراجمجمهای (TMS) تغییرات مغزی آنان را رصد میکردند.
این درد در افرادی که اهل نواختن ساز نبودند، بهسرعت به کنترل و محدودیت حرکتی منجر شد، اما در موسیقیدانها چنین اثری مشاهده نشد.
این یافتهها تاییدی بر دههها پژوهش پیشین است که نشان داده بودند موسیقی مغز راــ از تقویت حافظه و هماهنگی گرفته تا تواناییهای شناختی دیگرــ تغییر میدهد و آموختن ساز با مهارتهای زبانی و حرکتی بهتر و حتی محافظت از زوال شناختی در سالمندی ارتباط دارد. حالا این مطالعه نشان میدهد تمرین موسیقی ممکن است توضیح دهد چرا برخی افراد در برابر درد طولانیمدت تحمل بیشتری دارند و اینکه سالها تمرین منظم ساز میتواند سپرهای دفاعی عصبی ویژهای در مغز در برابر درد ایجاد کند؛ قابلیتی که بهصورت طبیعی در مغز همه انسانها وجود ندارد و فقط کسانی که سالها تمرین مداوم و هدفمند دارند (مثل نوازندگان)، آن را کسب میکنند.
البته این مطالعه کوچک بود و تنها ۴۰ شرکتکننده داشت، بنابراین هنوز کسی توصیه نمیکند برای درمان درد مزمن به کلاس پیانو بروید، اما نتایج نشان میدهد که آموزش و تکرار، میتواند تابآوری عصبی ایجاد کند؛ آنچه داروها معمولا بر آن کماثرترند.
پژوهشگران اکنون در حال بررسی این موضوعاند که آیا آموزش موسیقی در شرایط درد مزمن میتواند از توجه و کارکرد شناختی محافظت کند و آیا رشتههای دیگر مثل رقص یا ورزشهای تکراری هم اثری مشابه دارند یا نه.
آنها که نوازندگان ویولن را در حال اجرای پرشور با تاندونهای دردناک دیدهاند، میدانند که درد همیشه بخشی از تمرین است، اما اکنون بهنظر میرسد تمرین ساز همزمان میتواند در برابر درد ایستادگی کند و شاید دریچهای تازه به درمان درد بگشاید.
منبع: ایندیپندنت فارسی
