مرگ در لباس جشن؛ آشنایی با آیین شاد و عجیب مکزیکی‌ها

سایت برترین ها

جشن مُرگان یا روز مردگان (Día de los Muertos) یکی از معروف‌ترین و زیباترین جشن‌های سنتی کشور مکزیکه که هر سال در ۱ و ۲ نوامبر برگزار می‌شه.
این جشن، برخلاف ظاهرش، درباره‌ی مرگ و اندوه نیست، بلکه جشنی برای زندگی، یاد و عشق به عزیزانیه که از دنیا رفتن.

صدها زن و مرد «اسکلت‌پوش»، با آرایش‌های ترسناک شامگاه یکشنبه چهارم آبان، در خیابان‌های مرکز مکزیکوسیتو راهپیمایی کردند.
این جشن خیابانی، در آستانه ۳۰ نوامبر روز گرامیداشت درگذشتگان برگزار می‌شود. جشنی کاتولیک که ریشه‌های پیشامسیحی دارد و به‌ویژه در کشورهای آمریکای مرکزی و لاتین، با سنت‌های احترام به ارواح پیشینیان آمیخته است.
کاتولیک‌ها روز ۳۰ نوامبر روز «تمام قدیسان» می‌دانند و بر مزار درگذشتگان گل می‌گذارند و یادشان را گرامی‌ می‌دارند. این سنت که بسیار معتقدند از رسوم اقوام مشرک ایرلند وارد مسیحیت شده است، در آمریکای مرکزی و ایالات متحده به جشن هالووین تبدیل شد و هم‌اکنون در اروپا هم یکی از برنامه‌های مورد علاقه کودکان و نوجوانان است.

این جشن ریشه در آیین‌های باستانی اقوام آزتک‌ها و مایاها داره. اون‌ها باور داشتن که روح مردگان در این روزها به زمین برمی‌گرده تا با خانواده‌شون دیدار کنه.
با ورود اسپانیایی‌ها و مسیحیت به مکزیک، این سنت با روز همه مقدسین (All Saints’ Day) در هم آمیخت و شکل امروزی خودش رو پیدا کرد.

مفهوم فرهنگی و احساسی

در فرهنگ مکزیک، مرگ پایان نیست، بلکه مرحله‌ای از چرخه‌ی زندگیه. روز مردگان فرصتیه برای یادآوری شادی، خاطرات و عشق نسبت به کسانی که از دنیا رفتن.
مردم در کنار قبور غذا می‌خورن، موسیقی گوش می‌دن و لبخند می‌زنن، چون باور دارن روح عزیزانشون هم اون‌جا هست.

🎬 در فرهنگ جهانی

فیلم‌هایی مثل Coco (انیمیشن دیزنی پیکسار) و The Book of Life باعث شدن این جشن در سراسر دنیا شناخته بشه.
در واقع، انیمیشن Coco بازتابی زیبا و احساسی از همین باور مکزیکی‌هاست: تا وقتی کسی رو به یاد می‌اری، اون واقعاً از بین نرفته.

• Ofrenda (آلتار یا محراب یادبود): خانواده‌ها در خانه یا قبرستان، محرابی می‌سازن که با عکس، شمع، گل‌های همیشه‌بهار (marigold)، خوراکی‌های مورد علاقه‌ی درگذشته و اشیای خاطره‌انگیز تزئین می‌شه.

• کالاکا و کالاورا (Calaca / Calavera): اسکلت‌ها و جمجمه‌های رنگی و خندان نماد شادی و تداوم زندگی هستن. یکی از معروف‌ترین‌ها جمجمه‌های قندی (Sugar Skulls) هستن.

• گل همیشه‌بهار (Cempasúchil): گل اصلی این جشنه و اعتقاد دارن بوی اون راه روح‌ها رو به خانه پیدا می‌کنه.

• رژه‌ها و نقاشی صورت: مردم لباس‌های سنتی می‌پوشن، صورتشون رو شبیه جمجمه نقاشی می‌کنن و در خیابون‌ها با موسیقی و رقص جشن می‌گیرن.