تفاوت حمله قلبی و ایست قلبی چیست؟
بسیاری از مردم و همینطور رسانه‌ها به هنگام صحبت درباره ایست قلبی و حمله قلبی، این دو عبارت را به اشتباه و به جای هم به کار می‌برند. این در حالی است که ایست قلبی و حمله قلبی دو مفهوم متمایز هستند، هر چند می‌توانند از برخی جهات با یکدیگر همپوشانی داشته باشند.
برای اینکه تفاوت و ارتباط آن‌ها را با یکدیگر بفهمیم، چند جمله درباره نحوه عملکرد قلب ضروری است.
قلب ماهیچه‌ای است که منقبض می‌شود و به عنوان یک پمپ عمل می‌کند. هنگامی که منقبض می‌شود، خون (حاوی اکسیژن و مواد مغذی) را به تمام بافت‌های بدن ما می‌فرستد.
برای اینکه عضله قلب به طور موثر به عنوان یک پمپ کار کند، باید خودش به وسیله خونی که توسط شریان‌های کرونری فرستاده تغذیه کند.
اگر این رگ‌ها مسدود شوند، عضله قلب خون مورد نیاز خود را دریافت نمی‌کند. چنین امری می‌تواند باعث آسیب یا مرگ عضله قلب شود و در نتیجه قلب به درستی پمپاژ نخواهد کرد.
به بیان ساده حمله قلبی (که از نظر فنی به عنوان «انفارکتوس میوکارد» شناخته می‌شود) به آسیب یا مرگ عضله قلب اشاره دارد.
ایست قلبی اما زمانی است که قلب از تپش باز می‌ایستد، یا به عبارت دیگر به عنوان یک پمپ موثر کار نمی‌کند.
در واقع هر دوی عبارات حمله و ایست قلبی مربوط به این است که قلب آنطور که باید کار نمی‌کند، اما به دلایل مختلف.
همانطور که در ادامه خواهیم دید، یکی می‌تواند به دیگری منجر شود.
حملات قلبی معمولاً از انسداد سرخرگ‌های کرونری ناشی می‌شود. گاهی اوقات این بیماری را بیماری عروق کرونری نیز می‌نامند.
تجمع بافت چربی و فیبری در دیواره عروق کرونر می‌تواند رگ خونی را مسدود کند یا در برخی موارد منجر به تشکیل لخته خون شود. این فرایند، که اصطلاحا «آترواسکلروز» خوانده می‌شود، فرایندی طولانی‌مدت و پنهان است که می‌تواند در هر فردی رخ دهد. فشار خون بالا، کلسترول بالا، رژیم غذایی، دیابت، استرس و ژن‌های شما همگی در این فرآیند نقش دارند.
ایست قلبی اما نتیجه بی‌نظمی ضربان قلب است که پمپاژ موثر خون در بدن را برای قلب سخت‌تر می‌کند. این بی‌نظمی‌های ضربان قلب عموماً به دلیل اختلالات الکتریکی در قلب است که چهار نوع متمایز برای آن وجود دارد.
منبع وب‌سایت یورونیوز
